Φόροι: Με ημίμετρα δουλειά δεν γίνεται

Η κυβέρνηση οφείλει να βάλει κάτω χαρτί και καλαμάρι για τη φορολογική της πολιτική. Έτσι όπως είναι σήμερα διαμορφωμένη οδηγεί τις επιχειρήσεις στο λουκέτο και τους πολίτες στην εξαθλίωση. Εν τέλει, αν δεν βγαίνουν τα νούμερα, ας μειώσει τις δαπάνες!

Το κακό με τους φόρους στην Ελλάδα δεν είναι μόνον ότι είναι τόσο υψηλοί ώστε να συνιστούν υπερφορολόγηση ή ότι αφορούν μόνον όσους δεν μπορούν να φοροδιαφύγουν.

Κυριότερα, το κακό είναι ότι, πλέον, δεν τους αντέχει ούτε ο κόσμος, αλλά ούτε και η οικονομία.

Έτσι όπως είναι δομημένο σήμερα το σκηνικό με τους φόρους, τόσο με αυτούς που αφορούν το εισόδημα, όσο και με εκείνους που έχουν να κάνουν με την περιουσία, και δη την ακίνητη, κρατούν τη χώρα στην ύφεση και οδηγούν τους πολίτες στην εξαθλίωση και την απόγνωση.

Τόσο απλά.

Όταν η Ελλάδα αναδεικνύεται παγκόσμια πρωταθλήτρια στη φορολογία ακινήτων, σύμφωνα με τα στοιχεία έκθεσης που είδε χθες το φως της δημοσιότητας, ας μην απορούμε ούτε για την καταβαράθρωση των τιμών των ακινήτων αυτών, ούτε για τον θάνατο του κατασκευαστικού και του οικοδομικού κλάδου, αλλά και όσων σχετίζονται με αυτούς, που κάποτε αναλογούσαν σε σημαντικό ποσοστό του ΑΕΠ αυτής της χώρας.

Όταν η στρατιά των φορολογουμένων που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές έναντι του δημοσίου φθάνει τα 2,5 εκατ. πολίτες και ο ρυθμός αύξησης των οφειλών τους υπερβαίνει το 1 δισ. ευρώ τον μήνα (1,4 δισ. ευρώ μόνον τον Αύγουστο), οφείλει να είναι σαφές ότι δεν χρειάζονται μόνον φοροελαφρύνσεις, έτσι όπως αυτές εξαγγέλθηκαν από τον φίλτατο κ. Σαμαρά στη ΔΕΘ, αλλά απαιτείται και ριζική αλλαγή της φορολογικής πολιτικής, ώστε να πάρει ανάσα ο τόπος.

Ακριβώς αυτήν την «ανάσα» στην οποία αναφέρθηκε ο ίδιος ο κ. Σαμαράς ενώπιον της κ. Μέρκελ...

Μια ανάσα που δεν θα έρθει ούτε με τη μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης κατά 30%, όπως αυτή κατατέθηκε χθες προς ψήφιση στη Βουλή, αλλά ούτε και με την αύξηση του αριθμού των δόσεων για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών, σε 72 ή ακόμη και σε 100, που όλο την ακούμε και ακόμη να τη δούμε να γίνεται...

Θα έρθει μόνον εάν η κυβέρνηση -στο πλαίσιο της προσπάθειας που δηλώνει ότι καταβάλλει για να απαγκιστρωθεί από την τρόικα- βάλει ξανά κάτω τον λογαριασμό και υπολογίσει τόσο τα έσοδα, όσο και τις δαπάνες.

Πρωτογενή πλεονάσματα επιτυγχάνονται και με τον έναν τρόπο και με τον άλλον...

Υπό ποια λογική, άραγε, να ασκούνται αναγκαστικά μέτρα είσπραξης, με κατασχέσεις μισθών και συντάξεων, για ανθρώπους που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές άνω των 5.000 ευρώ (ή ατύπως άνω των 10.000 ευρώ), όταν παραμένουν σε λειτουργία δημόσιοι φορείς και οργανισμοί που έχουν χάσει τον λόγο ύπαρξής τους εδώ και χρόνια;

Γιατί πρέπει να στήνονται στον τοίχο μισθωτοί και συνταξιούχοι, όταν η φοροδιαφυγή είναι τόσο διαδεδομένη σε συγκεκριμένους κλάδους, ώστε να εκτιμάται ότι η «μαύρη» οικονομία φθάνει έως και το 25-30% της πραγματικής;

Οι σχεδιαζόμενες φοροελαφρύνσεις, όπως αυτές εξαγγέλθηκαν στη ΔΕΘ, αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό ενώπιον του οποίου βρίσκονται σήμερα οι φορολογούμενοι πολίτες αυτής της χώρας, και δεν αρκούν ώστε να ανακτήσει ο κόσμος την αγοραστική του δύναμη, ενισχύοντας έτσι τόσο το επίπεδο διαβίωσής του, όσο και τη διαδικασία οικονομικής ανάκαμψης της χώρας.

Παρά τη μείωση του ΕΦΚ στο πετρέλαιο θέρμανσης, η ζήτηση για το καύσιμο δεν αναμένεται να αυξηθεί και χιλιάδες νοικοκυριά θα μείνουν και εφέτος στο κρύο, όπως υποστηρίζει ο συλλογικός φορέας των πρατηριούχων, ΠΟΠΕΚ.

Αντίστοιχα, αν δεν προωθηθούν άμεσα τόσο οι μειώσεις στις προσαυξήσεις και τα πρόστιμα με τα οποία βαρύνονται κάθε μήνα οι ληξιπρόθεσμες οφειλές, όσο και η αύξηση του αριθμού των δόσεων στις ρυθμίσεις οφειλών, θα συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τη στρατιά των οφειλετών να μεγαλώνει και το ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών να αυξάνεται και τούτο δεν θα οφείλεται μόνον στο γεγονός ότι πολλοί εξ αυτών δεν προχώρησαν σε πληρωμές τον Αύγουστο περιμένοντας τη νέα ρύθμιση...

Έτσι, λοιπόν, στο προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2015, ας κάνει η κυβέρνηση Σαμαρά το βήμα που απαιτείται και ας βάλει νυστέρι στους φόρους, αλλά και στις δαπάνες του δημόσιου τομέα...

Ας μην περιοριστεί στη μείωση της εισφοράς αλληλεγγύης κατά 30%, αλλά ας προχωρήσει στην κατάργησή της, ας ξαναδεί συνολικά τη φορολογία ακινήτων και το επίπεδο των -επαχθών σήμερα- αντικειμενικών αξιών και επιτέλους, ας προχωρήσει σε μια γενναία μείωση των συντελεστών φορολογίας εισοδήματος, τόσο για τα φυσικά πρόσωπα όσο και για τις επιχειρήσεις.

Τώρα, αν δεν βγαίνει ο λογαριασμός, είπαμε...

Υπάρχει πάντα και η οδός της μείωσης των δαπανών...

euro2day