Οι νέοι και η πολιτική: "Θα ψηφίσεις; Μπα, μάλλον όχι. Δεν έχει νόημα, όλοι ίδιοι είναι."!

- Θα ψηφίσεις;

- Μπα… Μάλλον όχι…

- Γιατί όχι;

- Μα δεν έχει νόημα! Εξάλλου όλοι ίδιοι είναι!

Αυτή η τελευταία πρόταση είναι η κλασική απάντηση που δίνουν οι περισσότεροι νέοι. Αποτυπώνει ξεκάθαρα το μέγεθος της απογοήτευσης και τις δυσπιστίας μας απέναντι στο πολιτικό σύστημα και τον απαισιόδοξο τρόπο με τον οποίο βλέπουμε το μέλλον. Και έχουμε κάθε δίκιο να αισθανόμαστε έτσι.

Δείχνει όμως και ανοχή. Και εδώ βρίσκεται το παράδοξο. Απέχουμε γιατί δεν εμπιστευόμαστε κανέναν, αλλά τελικά με τον τρόπο αυτόν τους κάνουμε τη χάρη. Κάνουμε τη χάρη στο ίδιο πολιτικό σύστημα, που μας έχει κόψει τα φτερά, που μας έχει ρίξει στην ανεργία και την ανέχεια, να συνεχίζει να ελέγχει τις τύχες μας, και αφήνουμε τους ίδιους ανθρώπους,ενώ δεν τους εμπιστευόμαστε, να μας «λύσουν» τα προβλήματα. Προβλήματα που οι ίδιοι μας έχουν δημιουργήσει.

Το αποτέλεσμα της «αντίδρασής» μας είναι ακριβώς το αντίθετο της λέξης αντίδραση. Τυφλωμένοι από την απογοήτευση βλέπουμε όλους τους πολιτικούς ίδιους και όσους ασχολούνται  με τη πολιτική γραφικούς στην καλύτερη, διαπλεκόμενους στη χειρότερη. Δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε τίποτα και τελικά χάνουμε το νόημα.

- Δηλαδή δεν πιστεύεις πως πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα;

- Σίγουρατο πιστεύω, αλλά πώς;

Πώς θα αλλάξουν αλήθεια τα πράγματα; Σίγουρα πάντως όχι από μόνα τους και ακόμη πιο σίγουρα όχι χωρίς εμείς, οι νέοι άνθρωποι, να κάνουμε κάτι γι’ αυτό. Επιβάλλεται να αφήσουμε στην άκρη όσα μας απογοητεύουν και να ασχοληθούμε ενεργά με την πολιτική, δίνοντάς της νέα πνοή με νέο αίμα, νέες ιδέες, νέες αξίες. Είναι ο μοναδικός τρόπος, μέσα πάντα στα πλαίσια της Δημοκρατίας, να επέλθει πλέον η οποιαδήποτε αλλαγ

Μια πολύ καλή αρχή είναι η συμμετοχή στις εκλογές και η συνειδητοποίηση από μέρους μας ότι η ψήφος έχει δύναμη!

Αν σκεφτούμε ότι οι νέοι αποτελούμε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος - κομμάτι που αν ενωθείεκλέγειμέχρι και κυβέρνηση - η ψήφος αποκτά ξανά νόημα. Τόση είναι η δύναμή μας καιτόση δύναμη πάει χαμένη κάθε φορά που δεν ασκούμε το εκλογικό μας δικαίωμα.

Το ωραίο με τη Δημοκρατία είναι ότι δε σε δεσμεύει. Αν ψηφίσεις κάποιον και τελικά δεις ότι αποδεικνύεται κατώτεροςτων περιστάσεων,στην επόμενη εκλογική διαδικασία μπορείς να τον στείλεις ωραιότατα σπίτι του και να ψηφίσεις κάποιον άλλον στη θέση του.Μόνο έτσι οι πολιτικοί δεν εφησυχάζουν, όταν φοβούνται για τη θέση τους.Και είναι στο χέρι μας να τους φοβίσουμε.Μέσα από την εναλλαγή των προσώπωνθα βρεθούν τελικά οι άξιοι. Και όλα αυτά με μια ψήφο, μισή ώρα υπόθεση, μια Κυριακή το μεσημέρι πριν τον καφέ!

- Πώς; Μα με το να ψηφίσεις φυσικά! Δεν πιστεύεις πως ήρθε η ώρα να ορθώσουμε το ανάστημά μας και να πάρουμε το μέλλον μας στα δικά μας χέρια; Αρκετά δεν αποφάσισαν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς; Αρκετά δεν τους χαριστήκαμε με το να καθόμαστε στο παρασκήνιο; Ήρθε η ώρα να βγούμε μπροστά! Ήρθε η ώρα της δικής μας γενιάς!

Αρκετά!

Αυτό το κείμενο γράφτηκε μετά από πολλές συζητήσεις πάνω στο θέμα από τους Δημήτρη Χαραλαμπόπουλο, Computer Engineering, υποψήφιοΤοπικό Σύμβουλο Αργυρούπολης και Βιβέτα Μπεργούνη, Πολιτικό Μηχανικό, υποψήφια Τοπικό Σύμβουλο Ελληνικού. με την παράταξη "ΕΝΩΜΕΝΗ ΠΟΛΗ" Ελληνικού-Αργυρούπολης του υποψήφιου Δημάρχου, κ. Γιάννη Κωνσταντάτου.