Συμπληρώνονται αυτές τις ημέρες πέντε χρόνια απο το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015. Πέντε ολόκληρα χρόνια απο μία Εθνική περιπέτεια που επηρέασε και συνεχίζει να επηρεάζει αρνητικά την ζωή μας και την ζωή των παιδιών μας.
Από τον Ιανουάριο 2015 την διακυβέρνηση της χώρας έχει αναλάβει ο κυβερνητικός συνασπισμός ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ. Θεωρητικά και σε επίπεδο χαμηλής ποιότητας πολιτικής προπαγάνδας, ένα πολυσυλλεκτικό κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, συνεργάζεται σε κυβερνητικό επίπεδο με ένα κόμμα της παραδοσιακής πατριωτικής δεξιάς για σωθεί η πατρίδα απο την μνημονιακή λαίλαπα όπου την έχει ρίξει το διεφθαρμένο πολιτικό κατεστημένο, που κυβερνούσε την χώρα μετά την μεταπολίτευση.
Το σκίσιμο των μνημονίων, ο χορός των αγορών με την συνοδεία παραδοσιακών οργάνων Ελληνικής λαϊκής μουσικής, το διώξομο με σκληρό και ατιμωτικό τρόπο της κ. A. Merkel από την χώρα μας και οι εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης της Ελληνικής οικονομίας απο την Ρωσία, είναι το κοινό τακτικό πολιτικό αφήγημα αυτής της ετερόκλητης πολιτικά συμμαχίας, που δικαιολογεί όμως στην συνείδηση ενός μεγάλου τμήματος της Ελληνικής κοινωνίας, αυτή την κυβερνητική συμπόρευση.
Σε απλά Ελληνικά "συνεργαστήκαμε για να σώσουμε την πατρίδα" δήλωναν οι πρωταγωνιστές εκείνης της κυβερνητικής συμμαχίας, Α. Τσίπρας και Π. Καμμένος και σε πρακτικό κυβερνητικό επίπεδο αναθέτουν την τύχη της οικονομίας και της σύνταξης της νέας δανειακής συμφωνίας που θα αντικαθιστούσε τα επαίσχυντα μνημόνια της περιόδου Γ.Παπανδρέου-Λ.Παπαδήμου και Α.Σαμαρά-Ε.Βενιζέλου, στον φέρελπι και ανατέλλοντα εκείνη την εποχή αστέρα της Ελληνικής αριστερής διανόησης, τον καθηγητή κ. Γιάν(ν)η Βαρουφάκη.
Σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, ο Γ. Βαρουφάκης γεννήθηκε το 1961 και το 1983, δηλαδή σε ηλικία μόλις 22 ετών, είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του. Πρώτο πτυχίο (Bsc) και διδακτορικό (PhD) στο πανεπιστήμιο του Essex και Μάστερ (Msc) στο πανεπιστήμιο του Birmingham και άρχιζε την πανεπιστημιακή του καρίερα. Τρομερά δύσκολο έως απίθανο να τελείωσει ένας φοιτητής σε τόσο σύντομο χρόνο ρεκόρ ένα παρόμοιο κύκλο σπουδών, εκτός αν πρόκειται για την απόλυτη ιδιοφυϊα. Για να συγκρίνουμε, ο Κ. Δασκαλάκης, εγνωσμένου και παγκοσμίου κύρους μαθηματικός καί καθηγητής στο φημισμένο MIT, τελείωσε ένα παρόμοιο κύκλο σπουδών (ΕΜΠ και διδακτορικό στο φημισμένο πανεπιστήμιο του Berkeley) σε πολυ μεγαλύτερη ηλικία και περισσότερο χρόνο.
Σε αυτό λοιπόν το "τρομερό παιδί" της Ελληνικής Αριστεράς, που όλως περιέργως διδάσκει εκείνη την εποχή σε ένα από τα πιο συντηρητικά πανεπιστήμια των ΗΠΑ, το πανεπιστημιο του TEXAS (Austin), ανέθεσε ο Α. Τσίπρας και ο Π. Καμμένος την αντιμετώπιση της "μνημονιακής λαίλαπας" και την "ανάταξη της Οικονομίας".
Πρέπει όμως να το αναγνωρίσουμε, ο Γ.Βαρουφάκης δεν ήταν ούτε ανεξέλεγκτος, ούτε απολύτως ελεύθερος, πίσω από αυτόν υπήρχε το "πολεμικό συμβούλιο”, ενά διευρυμένο όργανο στελεχών της τότε κυβέρνησης που συνεδρίαζε και αποφάσιζε υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα, την "γραμμή" που θα ακολουθούσε ο Βαρουφάκης στην πορεία της διαπραγμάτευσης.
Στο "πολεμικό συμβούλιο" συμμετείχε αρκετές φορές και ένα ακόμα "ορφανό" του Γ. Παπανδρέου, ο τότε αρχηγός της ΕΥΠ. Ι. Ρουμπάτης, ο οποίος παρακολοθούσε την δραστηριότητα του Γ.Βαρουφάκη στις συνεδριάσεις του Eurogroup. Αυτά αναφέρει ο Γ. Βαρουφάκης στο βιβλίο του “Ανίκητοι-Ηττημένοι", τα οποία ουδέποτε διεψεύσθησαν από τα υπόλοιπα μέλη του "πολεμικού συμβουλίου", άρα τα περισσότερα είναι μάλλον αλήθεια. Συνεπώς, η εξέλιξη των γεγονότων εκείνης της περιόδου δεν βαρύνει αποκλειστικά τον Γ. Βαρουφάκη, αλλα όλους όσους συμμετείχαν σε αυτό το "πολεμικό συμβούλιο" και φυσικά πάνω και περισσότερο απ' όλους τον Α. Τσίπρα. Αυτός ήταν ο πρωθυπουργός και αυτός είχε το συνταγματικό δικαίωμα της τελικής απόφασης.
Τα όσα ακολούθησαν είναι γνωστά.
Η διαπραγμάτευση υπό τον Γ. Βαρουφάκη κατέληξε σε αδιέξοδο. Ο Πρωθυπουργός Α.Τσίπρας με τηλεοπτικό διάγγελμα το βράδυ της 27 Ιουνίου 2015 προκηρύσσει δημοψήφισμα για τις 5 Ιουλίου 2015, με ερώτημα την έγκριση η απόρριψη της συμφωνίας που πρότειναν απο κοινού στην χώρα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Ε.Ε), η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ) και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ).
Την επόμενη ημέρα, 28 Ιουνίου η ΕΚΤ αποφάσισε να μην αυξήσει άλλο το όριο "Δανειστικής Εσχατης Προσφυγής" (ELA). Άμεση συνέπεια ήταν η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει τις τράπεζες (ξανα-λειτούργησαν στις 20 Ιουλίου) και να επιβάλει όριο αναλήψεων (60 euro ανα ημέρα) και έλεγχο στα τραπεζικά εμβάσματα κλπ. Άρχιζε η περίοδος των capital control που καταργήθηκαν οριστικά τον Σεπτεμβριο 2019
Παρά τις τραγικές επιπτώσεις στην καθημερινότητα των πολιτών απο την επιβολή των capital control και τις δημοσκοπήσεις, που προέβλεπαν οι περισσότερες οριακή αποδοχή της προτεινόμενης συμφωνίας, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν εν πολλοίς έκπληξη.
Ο Ελληνικός λαός σε συντριπτική πλειοψηφία 61,31 % απέρριψε την συμφωνία. Χαρές και πανηγύρια στην πλατεία Συντάγματος και σε όλες τις πόλεις της χώρας. Η αντι-μνημονιακή συμμαχία θριάμβευσε.
Την επόμενη ημέρα 6 Ιουλίου, ο Γ. Βαρουφάκης παραιτήθηκε απο την κυβέρνηση για να "διευκολύνει" (όπως ο ίδιος δήλωσε) τον πρωθυπουργό στην επίτευξη συμφωνίας.
Τα όσα ακολούθησαν είναι γνωστά. Το ΟΧΙ του δημοψηφίσματος έγινε ΝΑΙ, αφού η κυβέρνηση Α. Τσίπρα έφερε στην Βουλή νέα συμφωνία (Μνημόνιο Νο.3) ίδια και απαράλλακτη με αυτή που έιχε απορρίψει με το δημοψήφισμα ο Ελληνικός λαός.
Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α διασπάστηκε και η κυβέρνηση πέρασε την συμφωνία με την στήριξη της αντιπολίτευσης. Και το ιστορικό ερώτημα παραμένει αναπάντητο. Γιατί έγινε όλη αυτή η φασαρία;
Πόση ήταν η ζημιά, για όλους έμας από αυτή την φαρσοκωμωδία του δημοψηφίσματος και της υπερήφανης διαπραγμάτευσης του Γ. Βαρουφάκη και των ΣΥ.ΡΙΖ.Α-ΑΝ.ΕΛ.;
Τελικά πόσο στοίχησαν στην οικονομία και στις επόμενες γενιές τα "capital control" και η αποβολή της χώρας απο τις διεθνείς χρηματαγορές;
Οι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν, ή καταστράφηκαν από αυτη την γελοιότητα, οι άνθρωποι που χάθηκαν πότε θα δικαιωθούν; Δυστυχώς, ποτέ.
Reporter