Ελλάδα

Σχεδόν οι μισοί Έλληνες είχαν το 2016 ληξιπρόθεσμα χρέη στην εξυπηρέτηση του στεγαστικού δανείου ή του ενοικίου τους, στην πληρωμή λογαριασμών ΔΕΚΟ ή σε αγορές με δόσεις, σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία της Eurostat.

Η Ελλάδα είχε μακράν το υψηλότερο ποσοστό οφειλετών ανάμεσα στις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τους πολίτες που είχαν ληξιπρόθεσμες οφειλές να ανέρχονται στο 47,9% του πληθυσμού – τη στιγμή που ο κοινοτικός μέσος όρος ήταν 10,4%.

Το 2008, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση, το ποσοστό των οφειλετών στην Ελλάδα ήταν περίπου στο μισό και ανερχόταν στο 24,4%. Για το 2017, τα προσωρινά στοιχεία καταδεικνύουν πως το ποσοστό των Ελλήνων οφειλετών έπεσε κατά τρεις μονάδες, στο 44,9%.

Στην δεύτερη θέση βρίσκεται η Βουλγαρία (32,2%) και ακολουθεί η Κύπρος, όπου πάνω από το ένα τέταρτο του πληθυσμού είχε ληξιπρόθεσμα χρέη των παραπάνω τύπων (26,6%).

Το χαμηλότερο ποσοστό καταγράφηκε στην Γερμανία, όπου μόλις το 4,2% του πληθυσμού είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές σε δάνεια, ενοίκια, ΔΕΚΟ ή αγορές με δόσεις. Ακολουθούν η Τσεχία (4,4%) και η Ολλανδία (5%).

Τριπλασιάστηκαν αυτοί που χρωστούν για το σπίτι τους

Η Ελλάδα έχει μακράν το υψηλότερο ποσοστό οφειλετών και στην κατηγορία των νοικοκυριών που βαρύνονται με ληξιπρόθεσμα χρέη στην κατοικία.

Συγκεκριμένα, το 15,3% των Ελλήνων είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές στο στεγαστικό ή στο νοίκι τους, ποσοστό σχεδόν τριπλάσιο σε σχέση με το 5,5% που είχε καταγραφεί το 2008.

Την δεύτερη «κατέλαβε» η Κύπρος, όπου χρέη για την κατοικία είχε το 8,6% του πληθυσμού, υπερδιπλάσιο συγκριτικά με το 3,4% που είχε διαπιστωθεί στην αρχή της κρίσης.

Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος ήταν 3,5%

skai

Ενώπιον της κρίσης που αυτή τη φορά εξάγεται από την Ιταλία, η λύση για την Ελλάδα είναι να υπάρξουν ουσιαστικά μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που θα επικροτήσει το ΔΝΤ παραμένοντας στο πρόγραμμα και έτσι θα αποκλειστεί η ανάγκη όποιας άλλης στήριξης.

Προκειμένου να υπάρξει μια τέτοια εξέλιξη η κυβέρνηση αποδέχθηκε ως αντάλλαγμα και τη μεταμνημονιακή εποπτεία που θα γίνεται από τους θεσμούς ανά τρίμηνο ενώ είναι έτοιμη να αποδεχθεί και τους όποιους όρους (conditionality) ελάφρυνσης του χρέους αποφασίσουν να θέσουν οι Γερμανοί.

Π.χ. οι Ευρωπαίοι μπορεί να αποφασίσουν ότι τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα θα επιστρέφονται με ετήσιες δόσεις στην Ελλάδα ανάλογα την πρόοδο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων.

Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Όλαφ Σολτς αρνήθηκε να παραταθεί η περίοδος αποπληρωμής των ήδη δοθέντων δανείων στα 15 χρόνια. Κατά τη γερμανική άποψη μία παράταση έως τρία χρόνια θα ήταν αρκετά. Επίσης τάχθηκε κατά της απαίτησης του ΔΝΤ να συνδεθούν αυτομάτως οι διευκολύνσεις για το χρέος με τους μελλοντικούς δείκτες ανάπτυξης. Τη σχετική πρόταση είχε υποβάλει η Γαλλία από κοινού με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM).

Αυτή η στάση δυσκολεύει τις διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με πηγές του υπουργείου Οικονομικών, οι εταίροι δεσμεύτηκαν να υπάρξει συνολική συμφωνία για το χρέος μαζί με την ολοκλήρωση της τελευταίας αξιολόγησης.

Στη βάση το Eurogroup έδωσε «εντολή» στους θεσμούς να καταρτίσουν επικαιροποιημένο DSA (ανάλυση βιωσιμότητας χρέους) που θα αποτελέσει τη βάση για τον τελικό προσδιορισμό των μέτρων ελάφρυνσης. Επί της ουσίας θα καταρτιστούν πολλά DSA με όλα τα σενάρια και τις προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι προκειμένου στη συνέχεια οι υπουργοί να πάρουν τις πολιτικές αποφάσεις που απαιτούνται για την Ελλάδα.

Ενδιάμεσα οι διαβουλεύσεις ΔΝΤ και Γερμανίας για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους θα ενταθούν. Σύμφωνα δε με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες, το ζήτημα αναμένεται να συζητηθεί και στο περιθώριο της Συνόδου των υπουργών Οικονομικών των G7 του Καναδά από τις 31 Μαΐου έως τις 2 Ιουνίου.

cnn

Η αξιωματική αντιπολίτευση εξηγεί ακριβώς τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση και τι πρόκειται να ακολουθήσει μετά τον Αύγουστο

«Μια “μικρή” λεπτομέρεια που επιβεβαιώνει πόσα ψέματα εξακολουθεί να λέει ακόμη και σήμερα η κυβέρνηση για τη δήθεν “καθαρή” έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, είναι ότι στο προχθεσινό Εurogroup ισχυρίστηκε ότι συμφώνησε απλώς την “επικαιροποίηση” του ήδη τρέχοντος προγράμματος για τη χώρα. Μόνο που αυτό δεν είναι αλήθεια».

Αυτό επισημαίνει μεταξύ άλλων το ενημερωτικό σημείωμα της ΝΔ, όπου η αξιωματική αντιπολίτευση εξηγεί ακριβώς τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση και τι πρόκειται να ακολουθήσει μετά τον Αύγουστο.

Αναλυτικά επισημαίνεται:

Αυτό που στην πραγματικότητα υπέγραψε η κυβέρνηση ήταν ένα ακόμη “συμπληρωματικό μνημόνιο” (supplemental memorandum) και όχι βέβαια απλώς “επικαιροποιημένο”. Αν επρόκειτο περί μιας απλής επικαιροποίησης, τα μέτρα που θα περιγράφονταν σε κάθε αξιολόγηση θα ήταν λιγότερα ή απλώς επεξηγηματικά των προηγούμενων. Δηλαδή δεν θα προέκυπταν διαρκώς και νέες δεσμεύσεις, όπως δυστυχώς συνέβη και την Πέμπτη, λόγω της τραγικής ανικανότητας της κυβέρνησης να τηρήσει ακόμη και όσα υπέγραψε.

Έτσι, άλλωστε, εφευρέθηκε το 2016 επί διακυβέρνησης Τσίπρα- Καμμένου ο όρος “συμπληρωματικό μνημόνιο”, προκειμένου να μην χρειάζεται κάθε φορά να περνούν από τα εθνικά κοινοβούλια τα νέα μέτρα που απαιτούνταν να λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ, λόγω της αποτυχίας τους να τηρήσουν τις προηγούμενες δεσμεύσεις τους.

Το 40σέλιδο αυτό κείμενο, λοιπόν, γκρεμίζει ολοκληρωτικά τον κυβερνητικό μύθο περί δήθεν καθαρής εξόδου της χώρας από τα μνημόνια, επιβεβαιώνοντας απόλυτα τη Νέα Δημοκρατία. Και αυτό γιατί οι δεσμεύσεις που περιγράφει για τη χώρα μας αφορούν την περίοδο μετά τον Αύγουστο, μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου και φτάνουν έως και το 2022.

Πρόκειται επί της ουσίας για ένα 4ο Μνημόνιο που αφορά την περίοδο 2018 – 2022. Μόνο που γι αυτό το μνημόνιο δεν υπάρχει καμία χρηματοδότηση - ιδού άλλο ένα κατόρθωμα της κυβέρνησης

Ας δούμε όμως τι έλεγε η Κυβέρνηση όλο αυτό το διάστημα, και τι γράφει τελικά το νέο.... συμπληρωματικό μνημόνιο.

Ας δούμε δηλαδή γιατί επαληθεύεται, δυστυχώς, η σταθερή θέση της ΝΔ ότι ο κ. Τσίπρας έχει δεσμεύσει τη χώρα με νέα μέτρα, με ένα τέταρτο μνημόνιο, χωρίς όμως, αυτή τη φορά, ευρωπαϊκή χρηματοδότηση.

Τι έλεγε η Κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας για τα μέτρα μείωσης των συντάξεων και του αφορολόγητου ύψους 5,1 δις ευρώ; Έλεγαν ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να τα εφαρμόσουν παρόλο που τα ψήφισαν. Έλεγαν επίσης ότι, αν δεν πάρουν συμφωνία για το χρέος, δεν θα τα εφαρμόσουν.

Τι αποδεικνύεται τελικά;

Στο νέο “συμπληρωματικό” μνημόνιο επιβεβαιώνεται δυστυχώς ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι υποχρεωμένη να τηρήσει τις δεκάδες δεσμεύσεις της και μετά την ολοκλήρωση του 3ου Μνημονίου. Πρόκειται δηλαδή για πρόσθετα μέτρα ύψους 5,1 δις ευρώ, χωρίς καμία χρηματοδότηση και χωρίς καμία συγκεκριμένη λύση για το χρέος.

Είναι, άλλωστε, σαφές πια ότι η πρόταση που συζητείται για το χρέος περιλαμβάνει ελάφρυνση μόνον υπό όρους και κατόπιν αξιολογήσεων από τους πιστωτές της πορείας υλοποίησης των υποχρεώσεων και δεσμεύσεων που έχει αναλάβει ο κ. Τσίπρας, και υπό την προϋπόθεση έγκρισής της από τα εθνικά κοινοβούλια.

Παραπέμπεται δηλαδή και η λύση στο ζήτημα του χρέους για μετά τον Αύγουστο του 2018, και όχι βέβαια ως “προϋπόθεση” της “καθαρής εξόδου”, όπως τόσα χρόνια ισχυριζόταν ο κ. Τσίπρας, ψευδόμενος, όπως πάντα.

Συγκεκριμένα οι δεσμεύσεις της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ περιλαμβάνουν τα εξής:

Υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ για μία πενταετία και υψηλά πλεονάσματα μέχρι το 2060.
Και νέα μείωση των συντάξεων από την 1/1/2019
Μείωση του αφορολόγητου ορίου το αργότερο από το 2020. Η μείωση αυτή μάλιστα μπορεί να γίνει και νωρίτερα εφόσον κριθεί ότι είναι αναγκαία προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος το 2019
Καμία μείωση στον ΕΝΦΙΑ, αφού οι όποιες αλλαγές θα πρέπει να διατηρήσουν τα συνολικά έσοδα στο ύψος που είναι σήμερα. Δηλαδή 2,65 δις ευρώ όταν αδιαπραγμάτευτη δέσμευση της ΝΔ είναι να μειώσει αυτό το ποσό στο 1,8 δις ευρώ.
Κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ και στα υπόλοιπα νησιά.
Πλήρη κατάργηση του ΕΚΑΣ.
Κατά γράμμα υλοποίηση όλων των υπολοίπων συμφωνημένων δεσμεύσεων για πολλά ακόμη χρόνια. Αποδεικνύεται έτσι ότι η «καθαρή έξοδος» από τα προγράμματα είναι μία ακόμη κυβερνητική αυταπάτη. Ή μάλλον μια ακόμη προσπάθεια συνειδητής εξαπάτησης των πολιτών, καθώς αποκλείεται να μην γνωρίζουν πλέον τι υπογράφουν.

Η αποτυχημένη πολιτική του κ. Τσίπρα είχε ως αποτέλεσμα τη συσσώρευση αχρείαστων και επιβλαβών πλεονασμάτων που οφείλονται στην υπερφορολόγηση, τη στάση πληρωμών και τη μείωση των δημόσιων επενδύσεων.

Τι κατάφερε, λοιπόν, η αποτυχημένη κυβέρνηση του κ. Τσίπρα, σε κάθε τομέα ξεχωριστά;

Ανάπτυξη: Η οικονομία από την ανάκαμψη του 2014 (+0,7 %) την υψηλότερη τότε στην ευρωζώνη) γύρισε σε ύφεση το 2015 (-0,3 %) για να κλείσει με -0,2 % το 2016 και να καταγράψει 1,4 % το 2017 δηλαδή τη μικρότερη στην ευρωζώνη και την μισή από τις αρχικές προβλέψεις. Για το 2018 η αύξηση του ΑΕΠ προβλέπεται μόλις στο 1,9%, δηλαδή τη μισή από αυτή που χρειάζεται και μπορεί να υποστηρίξει η ελληνική οικονομία.

Δημόσιο Χρέος: Το ΔΝΤ στο δημοσιονομικό δελτίου του Απριλίου του 2018 αναθεώρησε σημαντικά προς τα πάνω το δείκτη του χρέους προς το ΑΕΠ για τα δύο επόμενα έτη: το 2018 σε 191,3 % του ΑΕΠ (από 184,5 % στην προηγούμενη πρόβλεψη) και το 2019 σε 181,8 % από 177,9%. Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητή η αποτυχία της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, υπενθυμίζεται ότι το 2014 παρέλαβε το χρέος στο 180 % του ΑΕΠ και το 2018 αυτό αναμένεται να φτάσει το 191,3% του ΑΕΠ. Μόνο μετά το 2020 ελπίζεται έστω να επιστρέψει στο ύψος του 2014. Γι αυτό και η ΝΔ λέει ότι η Ελλάδα έχασε χωρίς λόγο έξι χρόνια.

Ληξιπρόθεσμο Ιδιωτικό χρέος: Πλησιάζει τα 250 δις ευρώ ή 140% του ΑΕΠ. Οι συνολικές ληξιπρόθεσμες οφειλές των ιδιωτών προς το Δημόσιο διαμορφώθηκαν στα 101,609 δισ. ευρώ το Φεβρουάριο και αφορούν 4 εκατομμύρια οφειλέτες.

Οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία αφορούν 1 εκατομμύριο οφειλέτες και αθροίζουν πάνω από 30 δις ευρώ. Τα κόκκινα δάνεια παραμένουν κοντά στα 100 δις ευρώ. Αν υπολογιστούν και οι οφειλές σε ΔΕΚΟ και ιδιώτες πιστωτές, που εκτιμώνται πάνω από 10 δις ευρώ, τότε το σύνολο αγγίζει τα 250 δις ευρώ.

Πλεονάσματα: Η υπέρβαση του πλεονάσματος το 2017 βασίστηκε ιδίως στην υπερφορολόγηση, στην εσωτερική στάση πληρωμών, στο ψαλίδισμα των δημοσίων επενδύσεων αλλά και σε μη επαναλαμβανόμενα έσοδα, όπως οι “διπλές εισφορές” των ελευθέρων επαγγελματιών.

Χρέος: Για μια ακόμη φορά δεν προέκυψε καμία συγκεκριμένη απόφαση για την ελάφρυνση του χρέους. Για άλλη μια φορά το θέμα μετατέθηκε στο μέλλον και βέβαια με σημαντικά χαμηλότερες προσδοκίες.

Συμπέρασμα:

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ είναι μια ανεύθυνη και καταστροφική κυβέρνηση, που:

-Ανέλαβε μέτρα 5,1 δις ευρώ για την επόμενη διετία χωρίς να εξασφαλίσει καμία χρηματοδότηση.

-Δεσμεύτηκε για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% υπονομεύοντας την αυτονόητη ανάγκη της χώρας να αυξηθούν οι ρυθμοί ανάπτυξης της οικονομίας και να έρθουν επενδύσεις.

-Δεν έκανε χρήση των πόρων του τρίτου μνημονίου και με τη στάση πληρωμών και την μείωση των δημόσιων επενδύσεων βύθισε τη ρευστότητα στην αγορά.

-Με τις ιδεοληψίες της διώχνει επενδυτές και μπλοκάρει ώριμες επενδύσεις εδώ και τρία χρόνια.

Tι προτείνει η ΝΔ

Η Νέα Δημοκρατία υποστηρίζει ότι, απέναντι στους μικροπολιτικούς σχεδιασμούς της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ο τόπος, απαιτούνται δύο πράγματα:

Εκλογές, ώστε μια νέα μεταρρυθμιστική κυβέρνηση να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη για το μέλλον της Ελλάδας. Καλύτερη προληπτική γραμμή για την χώρα είναι η μια Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Ένα αποτελεσματικό «δίχτυ ασφαλείας» μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η εμπιστοσύνη. Η Νέα Δημοκρατία θα έπαιρνε λοιπόν τους αδιάθετους πόρους του δανείου, που εκτιμώνται στα 27,4 δισ. ευρώ μετά τη λήξη του προγράμματος. Όταν η απερχόμενη Κυβέρνηση Τσίπρα έχει αναλάβει πρόσθετες υποχρεώσεις μετά τη λήξη του 3ου Μνημονίου, η Κυβέρνηση της ΝΔ θα φρόντιζε, ως ελάχιστη ανταπόδοση στις θυσίες των Ελλήνων, να πάρει τις εκκρεμείς από αυτό δόσεις.

Μόνο έτσι θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για διατηρήσιμη και μεθοδική έξοδο στις αγορές. Κάτι που η σημερινή Κυβέρνηση αδυνατεί να καταλάβει, πόσο μάλλον να πράξει.

Την πεποίθηση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει την εφαρμογή των 88 προαπαιτούμενων της τέταρτης αξιολόγησης μέχρι τα μέσα Ιουνίου εξέφρασε Ευρωπαίος αξιωματούχος που ενημέρωσε τον Τύπο στις Βρυξέλλες σχετικά με την τεχνική συμφωνία που επιτεύχθηκε στην Αθήνα.

Όπως ανέφερε ο αξιωματούχος, τον οποίο επικαλείται το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, το χρονοδιάγραμμα είναι «στενό», καθώς αμέσως μετά την ολοκλήρωση της εφαρμογής των προαπαιτούμενων θα πρέπει οι θεσμοί να συντάξουν την καθιερωμένη έκθεση συμμόρφωσης, η οποία θα περιλαμβάνει και την επικαιροποιημένη έκθεση βιωσιμότητας του χρέους. Αυτή αναμένεται να είναι έτοιμη περί τις 18-19 Ιουνίου προκειμένου να λάβει την έγκριση και του EuroWorking Group πριν πάει στη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 21 Ιουνίου.

Ο ίδιος αξιωματούχος εκτίμησε ότι ήδη έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες εφαρμογής των προαπαιτούμενων και δεν θα υπάρξουν καθυστερήσεις.

Στο πλαίσιο αυτό, στις 21 Ιουνίου στόχος είναι να έχει ετοιμαστεί και ένα «αξιόπιστο» πακέτο μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, σημείωσε ο ίδιος αξιωματούχος, συμπληρώνοντας ότι αυτό δεν πρέπει να συνδέεται με την ενεργοποίηση ή όχι του προγράμματος του ΔΝΤ.

Υπογράμμισε, επίσης, ότι το ενδεχόμενο να εφαρμοστεί το μέτρο της μείωσης του αφορολόγητου το 2019 αντί για το 2020 «έχει φύγει οριστικά από το τραπέζι», καθώς όλοι συμφωνούν ότι η Ελλάδα θα πετύχει το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% τόσο το 2018 όσο και το 2019, ενώ από το 2020 θα έχει αυξητική τροχιά, καθώς θα αυξάνεται η παραγωγικότητα. Ως εκ τούτου, είπε πως δεν αναμένεται να χρειαστεί κανένα νέο δημοσιονομικό μέτρο.

Σε ό,τι αφορά τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ο αξιωματούχος σημείωσε ότι θα επανεκκινήσουν από το 2019 και ότι αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση ανατροπή ήδη εφαρμοσμένων μεταρρυθμίσεων, καθώς έχει ήδη συμφωνηθεί ότι είχαν ανασταλεί μόνο για την περίοδο του μνημονίου. Επίσης, επιβεβαίωσε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα είναι αυτή που θα καθορίσει τον κατώτατο μισθό μετά το τέλος του προγράμματος, επισημαίνοντας ότι μετά από μια κρίση τέτοιου βαθμού, κατά την οποία μειώθηκαν οι μισθοί κατά 25%, είναι λογικό να πάρει αυξητική πορεία. Ωστόσο, τόνισε ότι αυτό πρέπει να γίνει στο σωστό χρόνο, με δεδομένο ότι η ανεργία στην Ελλάδα είναι ακόμα υψηλή και ο κατώτατος μισθός της είναι ήδη στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Αναφορικά με το πλαίσιο επιτήρησης στη μεταμνημονιακή περίοδο, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος σημείωσε ότι «όλες οι χώρες έχουν δεσμεύσεις, στόχους και επιτήρηση» και εξήγησε ότι το πλαίσιο αυτό για την Ελλάδα δεν θα είναι και δε θα μοιάζει με τέταρτο πρόγραμμα. Ωστόσο, επισήμανε ότι εφόσον η Ελλάδα θα λάβει ελάφρυνση χρέους, είναι λογικό να έχει μια πιο αυστηρή εποπτεία και πως η Επιτροπή έχει προτείνει να χρησιμοποιηθεί το εργαλείο της «ενισχυμένης εποπτείας» που προβλέπεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας.

Ερωτηθείς σχετικά με το εναπομείναν ένα δισ. της τρίτης αξιολόγησης (που έχει συνδεθεί με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου) εκτίμησε ότι η έκθεση των θεσμών θα είναι θετική ως προς τη λειτουργία του συστήματος των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ενώ για την αποπληρωμή οφειλών τα στοιχεία θα κατατεθούν στις 4 Ιουνίου.

Τέλος, κληθείς να σχολιάσει τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Ελλάδα στη μετά-μνημόνιο εποχή, είπε ότι το επιχειρηματικό περιβάλλον παραμένει περίπλοκο και κοστοβόρο για τους επενδυτές, ενώ η δημόσια διοίκηση έχει ακόμα περιθώρια βελτίωσης.

news

Σύγκριση Ελλάδας και Ιταλίας κάνει το Spiegel, σχολιάζοντας ότι οι ρητορικές κορώνες των Ιταλών λαϊκιστών θυμίζουν Γιάνη Βαρουφάκη.

«Στην πραγματικότητα η επίθεση από τη Ρώμη είναι θρασύτερη και πιο επικίνδυνη από εκείνη της Ελλάδας. Είναι πιο επικίνδυνη, γιατί η Ιταλία, σε αντίθεση με την πολύ μικρότερη Ελλάδα, θα μπορούσε να στηριχθεί το πολύ για ένα-δύο χρόνια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Διάσωσης.

Στη συνέχεια το ευρώ θα κυλούσε αναπόφευκτα σε μία κρίση, η οποία θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξή του, συμπαρασύροντας στην άβυσσο τράπεζες και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς σε όλον τον κόσμο. Αν η Ελλάδα ήταν ο εκρηκτικός μηχανισμός, η Ιταλία είναι η πυρηνική βόμβα», γράφει το περιοδικό SPIEGEL, σύμφωνα με την DW.

«Επιπλέον», συνεχίζει το γερμανικό περιοδικό, «η καμπάνια της Ρώμης διακρίνεται από ιδιαίτερη θρασύτητα. Η Ελλάδα ήταν μια φτωχή χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, η οποία παρακάλεσε για βοήθεια σε ώρα ανάγκης.

Αντιθέτως οι Ιταλοί διαθέτουν κατά μέσο όρο περισσότερα περιουσιακά στοιχεία από τους Γερμανούς και είναι πολύ πλουσιότεροι από τους πολίτες της Λετονίας ή της Σλοβακίας- οι οποίοι όμως καλούνται να επωμισθούν το βάρος μιας φορολογικής μεταρρύθμισης, που θα ωφελούσε κυρίως τους πλουσιότερους Ιταλούς.

Εάν τελικά η νέα κυβέρνηση (της Ρώμης) περάσει αυτό που θέλει, θα καθιερώσει μια εξαιρετικά ύπουλη μορφή μεταφοράς πόρων στην Ευρώπη, από τους πιο φτωχούς στους πιο πλούσιους».

reporter

Και μετά το τέλος του Μνημονίου, η Αθήνα θα παραμείνει σε καθεστώς εποπτείας, σημειώνει η Handelsblatt, ενώ το Spiegel Online παρατηρεί ότι, σε σύγκριση με την Ιταλία, η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα...

Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, ο Αλέξης Τσίπρας μιλά για «καθαρή έξοδο». Στις 20 Αυγούστου ο Έλληνας πρωθυπουργός θέλει να σπάσει τις αλυσίδες, γράφει η εφημερίδα Handesblatt σε άρθρο με τίτλο «Η Ελλάδα σε αυστηρή επιτήρηση για δεκαετίες».

H οικονομική εφημερίδα παρατηρεί ότι «όσο περνά ο χρόνος γίνεται όλο και πια σαφές πως η ολοκλήρωση του προγράμματος δεν σημαίνει και το τέλος των όρων που θέτουν οι δανειστές. Και μετά την εκπνοή του προγράμματος στήριξης η Αθήνα θα παραμείνει σε καθεστώς εποπτείας, όπως προκύπτει από το κείμενο του ‘Συμπληρωματικού Μνημονίου‘ της Κομισιόν.

Στις 40 σελίδες του κειμένου αναφέρονται οι λεπτομέρειες των ελέγχων που θα κληθούν να διασφαλίσουν ότι και μετά τις 20 Αυγούστου διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και δημοσιονομική πειθαρχία θα συνεχιστούν. Ως προς τις περικοπές και τους στόχους του προϋπολογισμού η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευθεί. Το κείμενο της Κομισιόν ωστόσο κάνει λόγο για τη δυνατότητα φορολογικών αυξήσεων ήδη από την 1 Ιανουαρίου του 2019 σε περίπτωση που κριθεί αναγκαίο. Μια κακή είδηση για τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θέλει να νικήσει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές».

«Οι έλεγχοι θα συνεχιστούν το νωρίτερο μέχρι το 2050»

Η επιτήρηση μετά το τέλος του προγράμματος στην Ελλάδα θα ξεπερνά τα πλαίσια μια κανονικής εποπτείας, όπως εκείνη που βίωσαν άλλες χώρες της κρίσης (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Κύπρος) όταν εξήλθαν από το πρόγραμμα, συνεχίζει η εφημερίδα του Ντίσελντορφ.

Την ίδια στιγμή, δεν αποκλείεται να προστεθούν και άλλοι όροι σε περίπτωση που ο Αλέξης Τσίπρας λάβει την πολυπόθητη ελάφρυνση χρέους. Το ζήτημα θα συζητηθεί στο επόμενο Eurogroup στις 21 Ιουνίου. Ως γνωστόν το ΔΝΤ ζητά ελαφρύνσεις για να καταστεί βιώσιμο το χρέος. Ήδη όμως ο επικεφαλής του ΕΜΣ Κλάους Ρέγκλινγκ έχει δηλώσει ότι χορήγηση ελαφρύνσεων σημαίνει επιπλέον αξιολογήσεις καθώς και αυστηρότερους ελέγχους.

Ούτως ή άλλως η Ελλάδα θα πρέπει να μάθει να ζει με τους τακτικούς ελέγχους των δανειστών για πολλές ακόμα δεκαετίες. Μέχρι το τέλος του προγράμματος τον Αύγουστο η Ελλάδα θα έχει λάβει συνολικά 273 δισ. ευρώ. Σύμφωνα με τους κανόνες του ΕΜΣ μια χώρα θα βρίσκεται σε καθεστώς επιτήρησης μέχρι να αποπληρώσει το 75% του χρέους της. Στην περίπτωση της Ελλάδα αυτό σημαίνει ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν το νωρίτερο μέχρι το 2050».

«Σε σύγκριση με την Ιταλία, η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα»

Επειδή Λέγκα και Πέντε Αστέρια δεν μπορούν να συμφωνήσουν στις απαραίτητες περικοπές για να αποπληρώσουν το ιταλικό χρέος που ανέρχεται στα 250 δις ευρώ, ζητούν την διαγραφή του, παρατηρεί το Spiegel Online και προσθέτει: «Σε σύγκριση με την Ιταλία, η ελληνική κρίση ήταν ένα τίποτα. Η Ιταλία είναι η τρίτη σε ισχύ οικονομία της ευρωζώνης, στην οποία αντιστοιχεί το 25% του συνολικού χρέους της ζώνης του ευρώ.

Σε περίπτωση που οι Ιταλοί σταματήσουν να εξυπηρετούν το χρέος της χώρας τότε αυτό θα σημάνει το τέλος του ευρώ και η Γερμανία θα χάσει ότι έδωσε μέχρι σήμερα για τη σωτηρία του.

Ο άνθρωπος που έβαλε στο χέρι της Ρώμης το περίστροφο, με το οποίο απειλεί τώρα την ευρωζώνη βρίσκεται στην Φρανκφούρτη. Οι Ιταλοί θυμούνται πολύ καλά την υπόσχεση του Μάριο Ντράγκι ότι θα κάνει τα πάντα για τη σωτηρία του ευρώ. Whatever it takes!

Τα ιταλικά ομόλογα στα υπόγεια της ΕΚΤ ανέρχονται σε 390 δισ. Στην Φρανκφούρτη δεν απομένει πια τίποτα άλλο από το να συνεχίσει την γνωστή πολιτική της, μιας και κάθε σημαντική αύξηση του βασικού επιτοκίου θα οδηγούσε το ιταλικό δημόσιο πιο κοντά στην πτώχευση».

Deutsche Welle

Politico: Έξοδος της Ελλάδας από τα Μνημόνια μόνο κατ’ όνομα! Το λουρί θα μείνει κοντό και σφιχτό