Αντικαθεστωτικός, αριστερός, προοδευτικός, δημοκρατικός, απόφοιτος του Columbia. Ιταλικής καταγωγής κάτοικος του Brooklyn οικογενειάρχης με δύο παιδιά που φοιτούν σε δημόσιο σχολείο, παντρεμένος με αφροαμερικανή ακτιβίστρια που δεν κρύβει ότι στο παρελθόν ήταν ομοφυλόφιλη

Υπερασπιστής μειονοτήτων και της εργατικής τάξης με όραμα να εξαλείψει το χάσμα στο εισόδημα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών στην πόλη της Νέας Υόρκης. Προεκλογική του δέσμευση: να φορολογήσει τους μεγιστάνες κατοίκους της πόλης ώστε να συγκεντρώσει χρήματα για την Παιδεία.

Με δυο λόγια αυτός είναι ο Bill de Blasio, ο νέος Δήμαρχος της μεγαλύτερης πόλης της Αμερικής. 

To «Outsider»

Διευθυντής της καμπάνιας της Hillary Clinton το 2000, με πολυετή εμπειρία στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης πριν εκλεγεί Δημόσιος Συνήγορος το 2009, ο de Blasio κατάφερε σε λιγότερο από ένα χρόνο, από “outsider”, όχι μόνο να φέρει την Δημαρχία της Νέας Υόρκης πίσω στο κόμμα των Δημοκρατικών μετά από 20 χρόνια (Rudy Giuliani 7, Michael Bloomberg 12) αλλά και να κερδίσει τον Ρεπουμπλικάνο αντίπαλό του Joe Lhota συγκεντρώνοντας το εντυπωσιακό ποσοστό του 73% (έναντι 24%). Και όμως όταν τον Ιανουάριο του 2013 ο Bill de Blasio κατέθετε την υποψηφιότητά του για τη θέση του Δημάρχου της Νέας Υόρκης ανάμεσα στους υπόλοιπους Δημοκρατικούς, κανένας δεν περίμενε ότι θα ήταν αυτός που ένα χρόνο μετά θα περνούσε το κατώφλι του Gracie Mansion. 

Ασπάζεται την Ιταλική του καταγωγή, απορρίπτει γερμανικές του ρίζες

Μητέρα του, η Maria de Blasio, Ιταλικής καταγωγής και πατέρας του ο Warren Wilhelm με γερμανικές ρίζες, βετεράνος του ΙΙ Παγκοσμίου Πολέμου, οικονομολόγος με σπουδές στο Yale και Harvard. Ο de Blasio γεννήθηκε στις 8 Μαΐου του 1961 και πήρε το όνομα του πατέρα του, Warren Wilhelm. Όταν ο πατέρας του αυτοκτόνησε άλλαξε το όνομά το σε Warren de Blasio Wilhelm, ενώ αργότερα το έκανε Bill de Blasio. 

Νεαρός ακτιβιστής - Νικαράγουα

Στα 26 του χρόνια ο de Blasio βρέθηκε στη Νικαράγουα εν μέσω πολέμου ως μέλος μη κυβερνητικής οργάνωσης που επιτελούσε ανθρωπιστικό έργο στην περιοχή και πρόσφερε φαγητό και φάρμακα.

Η επιλογή του de Blasio από την αποστολή δεν ήταν τυχαία καθώς μιλούσε Ισπανικά και είχε σπουδάσει Πολιτική Λατινικής Αμερικής στο Columbia. Μένοντας στη Νικαράγουα ανέπτυξε έντονο θαυμασμό την εποχή εκείνη για το κίνημα των Sandinistas, έγινε αργότερα συνδρομητής στην εφημερίδα του κινήματος και βοήθησε σε οργάνωση εκδηλώσεων για τη συγκέντρωση πόρων.  Σήμερα ο de Blasio στέκεται επικριτικά απέναντι στο κίνημα των Sandinistas, όμως παραδέχεται ότι ιδέες της εποχής εκείνης και η εικόνα μιας αριστερής αδέσμευτης κυβέρνησης έχουν διαμορφώσει την πολιτική του σκέψη. 

Η καμπάνια - «Η ιστορία των δύο πόλεων» 

Από τον Ιανουάριο μέχρι τις αρχές Ιουνίου και με τη καμπάνια για τη Δημαρχία της Νέας Υόρκης να βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, ο Bill de Blasio ήταν βάσει δημοσκοπήσεων τέταρτος ή πέμπτος ανάμεσα στους υποψήφιους των Δημοκρατικών. Στις πρώτες θέσεις βρίσκονταν η Christine Quinn (υποψήφια που ανοιχτά έχει παραδεχθεί ότι είναι ομοφυλόφιλη)  ο Bill Thompson (ο μόνος έγχρωμος υποψήφιος) και ο Anthony Weiner, που πριν δύο χρόνια είχε χάσει τη θέση του ως Αντιπρόσωπος στο Κογκρέσο λόγω απρεπούς tweet με άσεμνο περιεχόμενο. Όπως πολλοί προέβλεψαν ο Weiner επανέλαβε ανάλογες πράξεις και κατά την προεκλογική του καμπάνια για τη Δημαρχία, τερματίζοντας έτσι στην τελευταία θέση των υποψηφίων, αλλά και αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στους Δημοκρατικούς που έπρεπε γρήγορα να καλυφθεί.   

Με μία καλά οργανωμένη καμπάνια, πολύ δουλειά, αρκετή τύχη και κάνοντας τις σωστές συμμαχίες μέχρι τις αρχές Αυγούστου ο de Blasio ανέβηκε στην δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων. Σε αυτό βοήθησαν η δημόσια στήριξη που δέχθηκε από σωματείο του Manhattan κοντά στον Barack Obama, από τη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση της πόλης της Νέας Υόρκης αλλά και από μια σειρά επωνύμων όπως οι Alec Baldwin, Susan Sarandon, Harry Belafonte και οι ηθοποιοί του Sex and the City Sarah Jessica Parker, Cynthia Nixon και Chris Noth. Αργότερα και οι Bill και Hillary Clinton ανακοίνωσαν δημόσια την στήριξη τους.  

Για τον πολιτικό de Blasio ο διαχωρισμός στους έχοντες και μη-έχοντες στη Νέα Υόρκη είναι ξεκάθαρος και ο κατά τη διάρκεια της καμπάνιας του κατά κύριο λόγο, επικεντρώθηκε στους μη έχοντες και στις υποβαθμισμένες περιοχές της πόλης.  Κύριο θέμα της προεκλογικής καμπάνιας του ήταν «η ιστορία των δύο πόλεων»: Μία πόλη  είναι η ελίτ του Manhattan που είχε τον πολυεκατομμυριούχο μεγιστάνα Δήμαρχό της τα τελευταία 12 χρόνια (Michael Bloomberg) και η άλλη είναι το 46% των Νεοϋορκέζων που ζουν στα όρια της φτώχιας και πλέον ήρθε η ώρα να αποκτήσουν και αυτοί τον δικό τους Δήμαρχο. Στην agenda της συζήτησης προεκλογικά ο de Blasio βάζει το θέμα των χαμηλών μισθών και της αυστηρής αστυνόμευσης ενώ στηρίζει την αύξηση φόρων στους μεγιστάνες. Πρωταρχική του πρόθεση ως Δήμαρχος  είναι να αντιμετωπίσει την ανισότητα και να μειώσει το χάσμα ανάμεσα σε έχοντες και μη έχοντες και αυτό σκοπεύει να το πετύχει δοκιμάζοντας στην πράξη θεωρίες μοντέρνας αντικαθεστωτικής πολιτικής που βρίσκουν έμπνευση σε προοδευτικές ακτιβιστικές ιδέες.  

Μέχρι τέλος Αυγούστου ο Bill de Blasio περνάει μπροστά στις δημοσκοπήσεις. Αναλυτές λένε ότι σε αυτό συνέβαλε καθοριστικά, προεκλογική διαφήμιση με πρωταγωνιστή τον γιο του, Dante: «Ο Bill de Blasio θα είναι Δήμαρχος για κάθε Νεοϋορκέζο, χωρίς να έχει σημασία το που μένει ή τί εμφάνιση έχει και αυτό θα το έλεγα ακόμα και αν δεν ήταν πατέρας μου», δηλώνει ο έφηβος νεαρός με το χαρακτηριστικό αφροαμερικάνικο παρουσιαστικό του, τραβώντας πάνω του το ενδιαφέρον των media, των ψηφοφόρων ακόμα και του Αμερικανού Προέδρου Barack Obama. 

Η ακτιβίστρια σύζυγος Chirlane McCray

Πέρα από τη βοήθεια που δέχθηκε ο de Blasio από τον γιο του, καθοριστικής σημασίας ρόλο στο χτίσιμο της εικόνας του αλλά και στη διαμόρφωση των ιδεών του, είχε και η σύζυγός του Chirlane McCray. H πλέον Πρώτη Κυρία της Νέας Υόρκης  έχει την δική της πορεία στην πολιτική ως λογογράφος του πρώην Δημάρχου της Νέας Υόρκης, David Dinkins και πολλών άλλων πολιτικών στελεχών του Δημοκρατικού κόμματος επί Προεδρίας του Bill Clinton. Επίσης είναι συγγραφέας, ποιήτρια και επικοινωνιολόγος.

Σε μικρή ηλικία η ίδια βίωσε έντονα το ρατσισμό, όταν στα 10 της χρόνια και λίγο αφού είχε μετακομίσει με την οικογένειά της σε προάστιο της Μασαχουσέτης γείτονες συγκέντρωναν υπογραφές για να διώξουν την οικογένεια «νέγρων» από την περιοχή. Στο σχολείο, ήταν η μόνη έγχρωμη μαθήτρια και καθημερινά  έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό της απέναντι σε πλήθος ρατσιστικών σχολίων και στην περιθωριοποίηση που αντιμετώπιζε από τους λευκούς συμμαθητές της. Αυτές της οι εμπειρίες, είπε η ίδια, την οδήγησαν στη γραφή και στην ποίηση. 

Τελειώνοντας το Κολλέγιο άφησε το στίγμα της με ένα ριζοσπαστικό για την εποχή άρθρο της που δημοσιεύτηκε σε περιοδικό της Νέας Υόρκης το 1979 με τίτλο «Είμαι Λεσβία» και επικεντρώνονταν στην δυσκολία την εποχή εκείνη να είναι κανείς  και έγχρωμος και μαζί ομοφυλόφιλος.

Σήμερα η Chirlane McCray, στέκεται δίπλα στον επί 19 χρόνια σύζυγό της, τον οποίο αποκαλεί έρωτα της ζωής της και στα δύο τους παιδιά. Επίσης έχει ενεργή συμμετοχή στην καμπάνια του συζύγου της μεταξύ άλλων έχοντας την επιμέλεια τον λόγων του αλλά και αποτελώντας η ίδια αναπόσπαστο κομμάτι της νικηφόρας του εικόνας συνθέτοντας μία σύγχρονη πολυπολιτισμική οικογένεια της μοντέρνας Νέας Υόρκης που δημιουργήθηκε από την ένωση διαφορετικών μειονοτήτων της πόλης.  

Brooklyn το κέντρο πολιτικής και όχι Manhattan

Στις 10 Σεπτεμβρίου ο de Blasio με 40,2% παίρνει τη νίκη στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών για τη Δημαρχία της Νέας Υόρκης και στις 5 Νοεμβρίου, με 73% κερδίζει το Ρεπουμπλικάνο αντίπαλό του. Για πρώτη φορά οι εορτασμοί της νίκης δεν γίνονται σε κάποιο ξενοδοχείο του Manhattan, αλλά στο Brooklyn, στην γειτονιά Park Slope όπου ο ίδιος κατοικεί. 

Ειδικοί λένε ότι ακόμα και αυτό έχει τη σημειολογία του καθώς σηματοδοτεί μία νέα εποχή πολιτικής μακριά από το πολυτελές Manhattan και κοντά στην εργατική τάξη. 

“Η αντιμετώπιση της ανισότητας δεν είναι εύκολη. Ποτέ δεν ήταν, ποτέ δεν θα είναι», τόνισε ο νεοεκλεγείς Δήμαρχος στην επινίκια ομιλία του. «Οι αλλαγές αυτές δεν μπορούν να επέλθουν μέσα σε μια νύχτα» συνέχισε, «αλλά θα χρειαστεί χρόνος. Ο λαός της πόλης της Νέας Υόρκης επέλεξε όμως τον προοδευτικό δρόμο και σήμερα όλη η πόλη ενωμένη ξεκινά την πορεία της πάνω σε αυτόν». 

Ο Ιταλοαμερικανικής καταγωγής de Blasio,  δεν παρέλειψε να πει στην ομιλία του πόσο περήφανος είναι για την καταγωγή του, λέγοντας «grazie a tutti» στους συγγενείς του τόσο στην Ρώμη όσο και στην μικρή πόλη της Sant' Agata de' Goti.  Εκτός από Ιταλικά ο Bill de Blasio στην ομιλία της βραδιάς της νίκης μίλησε και στα Ισπανικά! Επίσης ο de Blasio δεν παρέλειψε να ευχαριστεί όλους όσους τον βοήθησαν στην προεκλογική του καμπάνια ακόμα και αυτούς που έγραψαν ένα tweet δείχνοντας τη στήριξή τους στον ίδιον. 

Ο νέος Barack Obama;

Η επινίκια ομιλία του μοιάζει αρκετά μπορεί να πει κανείς με αυτές του Obama, έχει πάθος, όραμα, ρητορικό λόγο, ελπίδα, αγάπη. Η διαφορετικότητά του ως πολιτικός αλλά και η λάμψη που του δίνει η νίκη ενός outsider κάνουν τους αμερικανούς να αναρωτηθούν αν ο Bill de Blasio είναι μία φωτοβολίδα της στιγμής ή ένας επόμενος «Barack Obama».

Ολόκληρη η οικογένεια de Blasio σίγουρα δεν αποτελεί μια συνηθισμένη οικογένεια στην πολιτική και ήδη έχει τραβήξει την προσοχή των Αμερικανών και πλέον αναλυτές θέτουν το ερώτημα αν το συγκεκριμένο μοντέλο πολιτικού που κατάφερε να συγκεντρώσει 73% στη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ μπορεί να βρει εφαρμογή στο σύνολο των Πολιτειών και να τύχει αποδοχής ακόμα και από συντηρητικές περιοχές στις επόμενες Προεδρικές εκλογές. Ο de Blasio μπροστά σε μία πρόταση για την Προεδρία της Αμερικής το 2016 θα επιλέξει να παραμείνει Δήμαρχος της Νέας Υόρκης  ή θα υποκύψει στην αίγλη του τίτλου «απειλώντας» την υποψηφιότητα της Hillary Clinton;  

Όποιο και να είναι το πολιτικό μέλλον του de Blasio, ήδη η εκλογή του σηματοδοτεί μία νέα εποχή ακτιβιστικής φιλελεύθερης διακυβέρνησης για τη Νέα Υόρκη αλλά και δείχνει ξεκάθαρα την σύγχρονη προτίμηση των πολιτών στην επιλογή πολιτικού αντιπροσώπου.  Κάτι που σίγουρα Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι θα εκμεταλλευτούν στην σχεδίαση στρατηγικής και επιλογής υποψηφίων στις εκλογές του 2016. 

provocateur

Η εφημερίδα New York Times στο editorial της αναφέρεται στο ζήτημα της Ελλάδας επισημαίνοντας πως παρά τις προειδοποιήσεις του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά πως η κοινωνία δεν αντέχει νέα μέτρα, η τρόικα κωφεύει και ζητά περισσότερη λιτότητα και περισσότερες απολύσεις.

Όπως επισημαίνει η εφημερίδα στο κύριο άρθρο της οι πολίτες, μετά τις περικοπές δημοσίων δαπανών και τις αυξήσεις φόρων, έχουν δει το διαθέσιμο εισόδημά τους να μειώνεται κατά περίπου 40% από το 2008. «Οι περικοπές μείωσαν το έλλειμμα, πλην των τόκων, από 15% που ήταν το 2008 περίπου στο μηδέν φέτος», αναφέρει και συνεχίζει:

«Τα μέτρα λιτότητας έχουν οδηγήσει σε μείωση 25% της εθνικής παραγωγής, σε αύξηση της ανεργίας στο 28% και μεγάλες περικοπές στο σύστημα υγείας και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες και στην αύξηση της φτώχειας. Με τη συρρίκνωση της οικονομίας, το χρέος της Ελλάδας έχει αυξηθεί πάνω από 20% σε σχέση με το 2010, όταν και ξεκινούσε το πρόγραμμα διάσωσης της ΕΕ».

«Εν τω μεταξύ η χώρα οδηγείται και στην πολιτική κατάρρευση. Εκατομμύρια ψηφοφόροι έχουν εγκαταλείψει τα δύο κεντρώα κόμματα της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία έχει μια μικρή πλειοψηφία πέντε εδρών στο κοινοβούλιο», αναφέρει στο άρθρο της η New York Times, σημειώνοντας πως το νεοναζιστικό κόμμα Χρυσή Αυγή «τεντώνει» τον κοινωνικό ιστό, ενώ οι απεργίες και οι διαδηλώσεις είναι καθημερινό φαινόμενο.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση με τις αποφάσεις της «ενισχύει τις κοινωνικές εντάσεις», επισημαίνει και αναφέρεται στο κλείσιμο της ΕΡΤ και την εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής, που οδήγησε και την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ.

Επιπλέον, τονίζεται στην New York Times, η κυβέρνηση έχει κάνει ελάχιστα για τη μεταρρύθμιση του «κατάφωρα άδικου φορολογικού συστήματος που επιβαρύνει κυρίως μεσαία και λαϊκά στρώματα και αφήνει χωρίς πίεση του πλούσιους και τους διαπλεκόμενους».

«Ίσως ένα πιο προοδευτικό φορολογικό σύστημα και ένας αποτελεσματικότερος φοροεισπρακτικός μηχανισμός να είχε θετικό αποτέλεσμα. Ωστόσο η εμμονή της Ευρώπης για περικοπή δαπανών, απολύσεις και αύξηση της φορολογίας δεν βοηθάει κανένα, αντίθετα σπρώχνει πλέον την Ελλάδα στο χείλος της καταστροφής», καταλήγει η New York Times. 

Ομογενειακούς διαλόγους, βασισμένους στη Σωκρατική μέθοδο με θέμα το παρόν και το μέλλον της ομογένειας της Αυστραλίας, αλλά και τη σχέση της με την Ελλάδα οργανώνει το Πανεπιστήμιο Λα Τρομπ της Μελβούρνης.

Σε σχετική ανακοίνωση του πανεπιστημίου αναφέρονται και τα εξής:

«Οι πρόσφατες εξελίξεις στην Ελλάδα, και στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, έχουν για μια ακόμη φορά τονίσει την πολύπλοκη αλλά και πολύπτυχη παρουσία των Ελλήνων στην Αυστραλία.

Είτε από τη σκοπιά του "φύλακα" της δυτικής πολιτιστικής κληρονομιάς, είτε ως μία από τις πιο δυναμικές μεταναστευτικές παροικίες, οι Έλληνες κατέχουν μία ιδιαίτερη θέση στην σύγχρονη Αυστραλία.

Πέρα από την ευρωπαϊκή της ιδιοσυγκρασία, καθώς και τις μεσογειακές, ελληνιστικές και ορθόδοξες ρίζες της, η Έλληνο-Αυστραλιανή παροικία έχει τη δική της μοναδική ιστορία να παρουσιάσει».

Εκτενείς και σήμερα οι αναφορές του γερμανικού τύπου στη δολοφονία των δυο νεαρών μπροστά από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο, επισημαίνει η Deutsche Welle.

Η Berliner Morgenpost σχολιάζει ότι «η διπλή δολοφονία δυο μελών του νεοναζιστικού κόμματος Χρυσή Αυγή εντείνει τους φόβους για κλιμάκωση της πολιτικά υποκινούμενης βίας στην Ελλάδα».

Η εφημερίδα υπενθυμίζει ότι «πριν από έξι εβδομάδες οπαδός της ακροδεξιάς Χρυσής Αυγής μαχαίρωσε και σκότωσε μουσικό του αριστερού χώρου. Η δολοφονία οδήγησε τη δικαιοσύνη στο να κινηθεί κατά του κόμματος».

«Οι Έλληνες φοβούνται έξαρση της πολιτικής βίας», είναι ο τίτλος ανάρτησης στην ιστοσελίδα της Handelsblatt που σημειώνει: «Η διπλή δολοφονία δυο μελών του νεοναζιστικού κόμματος Χρυσή Αυγή προκαλεί ανασφάλεια στην Ελλάδα. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ίχνος από τους δράστες. Πολιτικοί όλων των παρατάξεων απηύθυναν έκκληση να καταπολεμηθεί η βία».

Στο θέμα αναφέρεται η ιστοσελίδα του κεντρικού δελτίου ειδήσεων της κρατικής τηλεόρασης tagesschau.de που θέτει μεταξύ άλλων το ερώτημα εάν επρόκειτο για εκδίκηση μετά το θάνατο του Παύλου Φύσσα. Όπως σημειώνει, «μετά το θάνατο του μουσικού, παρατηρητές είχαν εκφράσει φόβους ότι η επίθεση θα μπορούσε να έχει πολύ σοβαρές συνέπειες στην πολιτική σταθερότητα της Ελλάδας.

Εδώ και εβδομάδες η αστυνομία είχε ενδείξεις ότι βρίσκονταν προ των πυλών ένα είδος αντεκδίκησης από αριστερές ‘υπόγειες’ οργανώσεις. Τα τελευταία χρόνια αυτόνομες αριστερές ομάδες έχουν πραγματοποιήσει επανειλημμένως βομβιστικές επιθέσεις, πυροβολώντας ακόμη και εναντίον αστυνομικών».

Για το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο

«Πυροβολισμοί έξω από τα γραφεία του ναζιστικού κόμματος, δυο νεκροί», γράφει η Bild. Η εφημερίδα αναφέρεται στο χρονικό της υπόθεσης αλλά και στην κατάθεση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, παρατηρώντας ότι «την Παρασκευή η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε ένα νομοσχέδιο με το οποίο θέλει να κινηθεί πιο σκληρά εναντίον ακροδεξιών. (…) Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει στην Ελλάδα σχετική νομοθεσία. Όποιος απευθύνει χιτλερικό χαιρετισμό, δεν διώκεται ποινικά»

Η εφημερίδα Die Welt παρατηρεί: «Η ΧΑ κατηγορεί την κυβέρνηση ότι παρά τις επανειλημμένες απειλές εναντίον των μελών της, της αρνείται την παροχή αστυνομικής προστασίας. Το ακροδεξιό και αντισημιτικό κόμμα τελεί υπό ασφυκτικές πιέσεις αφότου ένας οπαδός της σκότωσε έναν αριστερό μουσικό. Εδώ και καιρό μέλη της Χρυσής Αυγής κατηγορούνται για πράξεις βίας εναντίον μεταναστών, μειονοτήτων και πολιτικών αντιπάλων. Από τον περασμένο Δεκέμβριο διεξάγονται έρευνες σε βάρος έξι βουλευτών του κόμματος για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης».

Σκληρή κριτική στο ρόλο της τρόικας ασκεί η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία εφημερίδα στην Αυστρία Kleine Zeitung (Κλάινε Τσάιτουνγκ), η οποία εκτιμά ότι οι "διασώστες του ευρώ", όσον αφορά στην Ελλάδα, «πέφτουν» μονίμως έξω στις εκτιμήσεις τους ενώ την ίδια στιγμή δεν υπάρχει κανένας ελεγκτικός μηχανισμός στον οποίο να είναι υπόλογοι.

Το άρθρο του ανταποκριτή από την Αθήνα, τονίζει ότι στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίση, η τρόικα καθορίζει τις τύχες των ανθρώπων και από την αξιολόγησή της εξαρτώνται ολόκληρες εθνικές οικονομίες, οι έλεγχοί της αποφασίζουν εάν θα συνεχιστούν ή θα διακοπούν τα δάνεια βοήθειας και η ίδια, ως πανίσχυρη, υπαγορεύει τους όρους λιτότητας και ελέγχει την εφαρμογή τους.

Τώρα, όμως, συνεχίζει οι έλεγχoi θα μπουν στο μικροσκόπιο του ευρωκοινοβουλίου και η περίπτωση της Ελλάδας είναι μια σοβαρή αφορμή γι΄αυτό καθώς εκεί η τρόικα, με τις εκτιμήσεις της, έπεσε τελείως έξω, προσθέτει.

Η ανταπόκριση παραπέμπει στις σχετικές δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς, ότι η τρόικα έκανε περισσότερη ζημιά παρά ωφέλησε, ρίχνοντας τις χώρες της κρίσης σε βαθύτερη ύφεση και υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη στην Ευρώπη, όπως και στις δηλώσεις του προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών, ότι σε σχέση με την τρόικα υπάρχει έλλειμμα διαφάνειας και αξιοπιστίας.

«Ξέρουν οικονομικά;»

Σύμφωνα με την εφημερίδα, υπάρχουν πραγματικές αμφιβολίες ως προς το αν αυτό το «τρίο» έχει γνώση των οικονομικών πραγμάτων, καθώς στην περίπτωση της Ελλάδας, σχεδόν ποτέ, δεν επιβεβαιώθηκαν οι προβλέψεις του και δεν πρόκειται για λεπτομέρειες αλλά για αποκλίσεις που ξεπερνούσαν το διπλάσιο και το τριπλάσιο, όπως για παράδειγμα, μετά το πρώτο πακέτο βοήθειας τον Μάιο του 2010, όταν προέβλεπαν ότι η ελληνική οικονομία θα παρουσιάσει το 2012 ανάπτυξη 3,2% και στην πραγματικότητα συρρικνώθηκε από τότε περισσότερο από 10%.

Το ίδιο εξαιρετικά λαθεμένες υπήρξαν οι διαγνώσεις της ως προς την ανεργία στην Ελλάδα, που φερόταν να είναι το 2012 στο 14,8% και στο μεταξύ βρίσκεται σχεδόν στο 28%, και μάλιστα με ανοδική τάση.

Επίσης, άχρηστες υπήρξαν οι προβλέψεις της ως προς το δημόσιο χρέος, που το Μάρτιο του 2012 υπολόγιζε πως στο τέλος του 2013 θα είναι στο 164,2% του ΑΕΠ και στην πραγματικότητα θα βρεθεί στο 176%...

communenews, left 

Το άρθρο του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην εφημερίδα "Το Βήμα" αναπαράγει σε σημερινή του ανάρτηση το ιταλικό ειδησεογραφικό πρακτορείο ANSA.

"Η δομή της τρόικας αποδείχτηκε αναποτελεσματική για τη λύση των προβλημάτων και έχει κάνει περισσότερο κακό παρά καλό". Αυτή ήταν μια από τις σημαντικότερες δηλώσεις του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σουλτς στο κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας "Το Βήμα", με αφορμή τη σημερινή του επίσκεψη στην Αθήνα.

"Κάθε ευρωπαϊκή χώρα αντιμετωπίζει προβλήματα που η Ευρώπη, η πιο πλούσια ήπειρος του κόσμου, φαινόταν να έχει ξεπεράσει οριστικά: δυσκολίες πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας στην Ελλάδα, εξώσεις οικογενειών εξαιτίας της καθυστέρησης της πληρωμής της δόσης του δανείου στην Ισπανία, η απώλεια μια ολόκληρης γενιάς νέων που είναι υποχρεωμένοι να ζουν με τους γονείς τους και να παραιτηθούν από κάθε όνειρο για καριέρα ή μια δική τους οικογένεια", γράφει ο Σουλτς προσθέτοντας:

"Το τίμημα που καλούνται να πληρώσουν οι ευρωπαΐοι πολίτες ήταν και παραμένει τρομακτικό. Μας είχαν πει ότι δεν είχαμε άλλη επιλογή, ότι η λιτότητα ήταν ο μόνος δρόμος εξόδου και ότι η οικονομική ανάκαμψη είχε ένα αντίκρισμα που όλοι έπρεπε να είμαστε έτοιμοι να προσφέρουμε. Σήμερα, με βάση την αναφορά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οι οικονομολόγοι αποδεικνύουν ότι οι επιπτώσεις της λιτότητας στην οικονομία είχαν υπολογιστεί λάθος...".

"Η αναφορά του ΔΝΤ -γράφει στη συνέχεια το άρθρο- δείχνει μεταξύ άλλων, ότι η δομή της τρόικας αποδείχτηκε αναποτελεσματική στη λύση των προβλημάτων και ότι έκανε περισσότερο κακό παρά καλό. Προκάλεσε μεγαλύτερη ύφεση από την προβλεπόμενη και δεν κατάφερε να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Επιβράδυνε την οικονομική ανάκαμψη και υπονόμευσε την εμπιστοσύνη προς την Ευρώπη".

Η ανάρτηση του ιταλικού ειδησεογραφικού πρακτορείου.

"Μια συγνώμη δεν αρκεί", γράφει ο Σουλτζ: Κάποιος πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για τις αποτυχημένες προσπάθειες και την τεράστια απογοήτευση που δημιουργήθηκε. Κάποιος πρέπει να καταλάβει... Η επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων του Ευρωκοινοβουλίου διεξάγει έρευνα για τις ενέργειες της τρόικας στην Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία και την Κύπρο ώστε να καταλάβουμε για ποιο λόγο έγιναν τόσο πολλά λάθη και γιατί όλες οι επιβεβαιώσεις, ότι σε τρία χρόνια [αυτά τα λάθη] θα έχουν διορθωθεί, αποδείχτηκαν τελικά απολύτως ψευδείς. Ο δημοκρατικός έλεγχος, μετά από τρία χρόνια αναμονής, μπορεί τελικά να αρχίσει".

"Ωστόσο, η ζημιά έχει γίνει. Πρέπει να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη προς την Ευρώπη... Έχουν δοθεί πολλές υποσχέσεις, οι οποίες όμως είχαν φτωχά αποτελέσματα. Πρέπει να περιορίσουμε τις απαιτήσεις μας και να δράσουμε με σύνεση.

Παρόλα αυτά, πιστεύω σε έναν Νότο της ανάπτυξης και σε μια Ευρώπη για τον Νότο και με τον Νότο", καταλήγει ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου που σήμερα, στο πλαίσιο της επίσκεψης του στην Αθήνα έχει συναντήσεις με τον πρόεδρο του ελληνικού Κοινοβουλίου, Ευάγγελο Μεϊμαράκη και με τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Ευάγγελο Βενιζέλο.  

Tα αακούει κανείς "ηγέτης"'η ηγετίσκος ολα αυτά; Και αν ναι, τι κάνει; 

Εκτοντάδες χιλιάδες πολίτες ξεχύθηκαν και πάλι στους δρόμους της Λισαβόνας και άλλων πόλεων της Πορτογαλίας το Σάββατο, για να διαμαρτυρηθούν για τα μέτρα λιτότητας, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του κινήματος «Έξω η Τρόικα».

Με πανό που έγραφαν «Το ευρώ βουλιάζει τη χώρα», «Όχι στην τρόικα, όχι στην πείνα» και συνθήματα για παραίτηση της κυβέρνησης, οι διαδηλωτές πραγματοποίησαν πορεία στο ιστορικό κέντρο της Λισαβόνας και κατέληξαν κοντά στο κοινοβούλιο. Κατήγγειλαν τα νέα μέτρα λιτότητας που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό του 2014, τις μειώσεις μισθών και τις μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα.

Συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας πραγματοποιήθηκαν, επίσης, σε περισσότερες από έντεκα πόλεις.

Τα εργατικά συνδικάτα έχουν εξαγγείλει απεργία στις 8 Νοεμβρίου στον δημόσιο τομέα, καθώς και άλλες κινητοποιήσεις.

Η κεντροδεξιά κυβέρνηση παρουσίασε στις 15 Οκτωβρίου προϋπολογισμό λιτότητας που προβλέπει – μεταξύ άλλων –περικοπές των μισθών δημοσίων υπαλλήλων αλλά και των συντάξεων, με στόχο να εξοικονομηθούν 3,9 δισ. ευρώ, ώστε να επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι που έχει θέσει η τρόικα και να μειωθεί το δημόσιο έλλειμμα κάτω από το 4% του ΑΕΠ το 2014. 

ενετ

Περισσότερα Άρθρα...